'Pas als je hier af en toe woont, kom je erachter wat werkt.'

Rustig wennen in een 'tiny house'

Op deze manier houd ik de zorg voor Bruno op de dagen dat hij thuis is nog wel tien jaar vol’. Dat zegt Fleur, moeder van de bijna twintigjarige Bruno. Bruno woont een aantal dagen in de maand in één van de tiny houses op het terrein van Prinsenstichting in Purmerend. Flexwonen, heet dat. En dat heeft voordelen voor de flexwoner, medebewoners én begeleiders, omdat ze rustig aan elkaar kunnen wennen. En Bruno zelf? ‘Ik was er wel aan toe’.

Zo lang mogelijk thuis kunnen wonen en de overgang van thuis naar wonen in een woongroep soepel laten verlopen. Dat is het doel van flexwonen in de tiny houses van Prinsenstichting. ‘Flexwonen kan op basis van logeren met een logeerindicatie of op basis van de regeling Deeltijdverblijf met een Wlz-indicatie’, vertelt projectleider Willemijn Meurs. ‘Deeltijdverblijf betekent zeven tot negen dagen verblijf per twee weken. Dat kan om de week zijn of een paar dagen per week. De rest van de tijd woont de cliënt thuis.’

Voordelen voor moeder en zoon

Voor Bruno is duidelijk waarom hij wil flexwonen. ‘Ik help mama daarmee’, zegt hij. ‘Soms heeft ze te veel stress, dan is ze over haar grens gegaan met werken. Ze moet dan rust nemen. En zelf vind ik het leuk dat ik onder de mensen ben die hetzelfde hebben als ik.’

Eerst kijken of je er past

Raadt Bruno anderen aan om te gaan flexwonen? ‘Zeker, maar ga dan wel eerst met de groep praten. Kijk of je er past. En dan nog duurt het even voor je je thuis voelt in de groep. Daarom vind ik het fijn dat ik eerst in een tiny house terecht kan. Ik zit er nu van vrijdag tot zondag en dat kunnen we uitbreiden van donderdag tot maandag. Leuk, ik ben er wel aan toe!’

Lees het hele verhaal van Bruno in het Twinkelmagazine

Het verhaal van Bruno